با گسترش فرهنگ استفاده از رایانه و راهیابی آن به ادارات و منازل، این ابزار از حالت آکادمیک و تحقیقاتی خود به در آمده و مبدل به پاره‌ای از نیازهای معمول زندگی شده‌است. ابداع واژه نفوذگر به دههٔ شصت میلادی در دانشگاه MIT آمریکا بر می‌گردد.در آن زمان نفوذگر به این صورت معنا می‌شد: نفوذگر کسی است که از سرکشی کردن به جزئیات سیستم‌های قابل برنامه ریزی و نفوذ و رخنه در آن لذت می‌برد و مصمم به شکست دادن توانایی محاسباتی ماشین در برابر هوش و ذکاوت بشری خویش است. با توجه به نوپا بودن شبکه اینترنت که عملاً پس از ابداع و فراگیر شدن وب در دهه نود به یک پدیده جهانی مبدل شده‌است نمی‌توان انتظار داشت که یک فرهنگ صحیح و غنی بر آن حاکم شده باشد. هرگاه تفکر و اندیشه یک نفوذگر در راستای انگیزه‌های نامتعادل و غیر انسانی قرار بگیرد، خطری جدی شبکه‌ها و به تبع آن انسانها را تهدید خواهد کرد. کدها ی مخر ب براساس کارکردی که دارند به انواع مختلفی تقسیم و نام گذاری می‌شوند که نرم‌افزارهای ضد ویروس براساس این دسته بندی‌ها قادر به تشخیص آنها می‌باشند . در این بخش به معرفی دسته بندی‌های متداول می‌پردازیم و وجود ۳ مشخصه زیر را در هر دسته بررسی می‌کنیم : ۱-خود همتاسازی : این مشخصه بدین معنی است که کد مخرب با استفاده از تولید نسخه‌های مشابه خود انتشار پیدا کند. ۲-رشد جمعیت : این مشخصه بدین معنی است که کد مخرب در هنگام انتشار، نسخه‌های جدید و متفاوت از خود را تولید نماید. ۳ -خاصیت انگلی : این مشخصه بدین معنی است که کد مخرب وجود مستقل ندارد یعنی به وجود یک برنامه به عنوان میزبان نیازمند است .برای مثال ویروسی که در فایل‌های اجرایی کد خود راکپی می‌کند و با اجرای فایل‌های اجرایی اجرا می‌شود نمونه‌ای ازاین عملکرد انگلی است .بر اساس این ویژگی‌ها کدهای مخرب را به انواع زیر تقسیم می‌کنند:
که هر کدام را جداگانه بررسی می‌کنم.
بقیه رو از اینجا بخونید /...